برای تو مینویسم：

من مادرت هستم.من با عشق با اختیار و اگاهی لازم پذیرفتم که مادرت باشم.تا بدانم خالقم چگونه مخلوقش را دوست میدارد و هدایت میکند و در برابر خواسته های تمام نشدنیش لبخند میزند و در اغوش میگیرد  من یک مادرم هیچ کس مرا مجبور به مادری نکرد من به اختیار مادر شدم تا بدانم معنی بی خوابیهای شبانه را.تا بیاموزم پنهان کردن درد را پشت لبخند که گاه از خودگذشتگی نامیده میشود.تا بدانم حجم لبخند کودکانه ات میتواند معجزه دوباره زندگیم باشد.من نه بهشت میخواهم نه اسمان و زمین.بهشت من زمین من و زندگی من نفسهای ارام کودکی توست که در اغوشم رویای پروانه ارزوهایت را میبینی  من مادرم همانکه خالقم بخشید تا ذره ای حس کنم عظمتش را. من هیچ نمیخواهم هیچ.هیچ روزی به من تعلق ندارد  همه روزها ساعتها و ثانیه های من تویی,و من دست تو را میگیرم تا به فردای انسانیت برسانم و این رسالت من است بر  تو و هیچ منتی از من بر تو وارد نیست که من با اختیار به عشق تو را به این دنیای پر اشوب خوانده ام....تقدیم به سوین گلم در اولین روز مدرسه